خاثرلغتنامه دهخداخاثر. [ ث ِ] (ع ص ) ستبر (شیر). (مهذب الاسماء). ثخن و اشتد فهوخاثر. (اقرب الموارد). خفته ، کلچیده ، بسته (شیر).
خاسرلغتنامه دهخداخاسر. [ س ِ ] (ع ص ) زیانکار. (آنندراج )(تاج العروس ) (اقرب الموارد) (المنجد) (زمخشری ) (مهذب الاسماء). کسی که در مال او زیان واقع شود، کسی که نقصان خود کند. (غ
خاسرلغتنامه دهخداخاسر. [ س ِ ] (اِخ ) سَلم بن عمروبن حماد ملقب بخاسر مولی تیم بن مرة شاعری خوش طبع از شعراء دولت عباسی و مدیحه سرایان برامکه بود در علت ملقب شدن او بخاسر می گوین
خاثرهلغتنامه دهخداخاثره . [ ث ِ رَ ] (ع اِ) فرقه ٔ مردم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || زن که اندک درد یابد. (منتهی الارب ). || جماعت . یقال : رایت خاثرةً من الناس ؛ ای جماعة. (ا
سائب خاثرلغتنامه دهخداسائب خاثر. [ ءِ ث ِ ] (اِخ ) مکنی بابوجعفر فارسی لیثی یکی از ائمه ٔ موسیقی عرب و اصل او ایرانی است . پدرش مولای بنی لیث بود و سپس آزاد گردید. سائب در مدینه نشو
خارگویش اصفهانی تکیه ای: ti / tiyâl طاری: xâr طامه ای: xâr / gone / ti طرقی: xâr / tiyal کشه ای: xâr نطنزی: xâr / ti
خاراندگویش اصفهانی تکیه ای: bešxârnâ طاری: bešxornâ طامه ای: boyxârnâ طرقی: bešxornâ کشه ای: bešxornâ نطنزی: bašxârnâ
خاثرهلغتنامه دهخداخاثره . [ ث ِ رَ ] (ع اِ) فرقه ٔ مردم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || زن که اندک درد یابد. (منتهی الارب ). || جماعت . یقال : رایت خاثرةً من الناس ؛ ای جماعة. (ا
سائب خاثرلغتنامه دهخداسائب خاثر. [ ءِ ث ِ ] (اِخ ) مکنی بابوجعفر فارسی لیثی یکی از ائمه ٔ موسیقی عرب و اصل او ایرانی است . پدرش مولای بنی لیث بود و سپس آزاد گردید. سائب در مدینه نشو
تخثرلغتنامه دهخداتخثر. [ ت َ خ َث ْ ث ُ ] (ع مص ) سطبر و سخت شدن شیر. (اقرب الموارد) (المنجد). خاثر شدن . (از المنجد). ناظم الاطباء این کلمه را «سطبری » معنی کرده است .
صمالخلغتنامه دهخداصمالخ . [ ص ُ ل ِ ] (ع ص ، اِ) شیر خفته . (منتهی الارب ). اللبن الخاثر. (اقرب الموارد)(قطر المحیط). شیر هنگفت و خفته . (فرهنگ نفیسی ). شیر تیره . (مهذب الاسماء
عائبلغتنامه دهخداعائب . [ ءِ] (ع ص ) عیب کننده . || شیر خفته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الخاثر من اللبن . (اقرب الموارد).