حیات بخش

حیات بخش

فرهنگ فارسی عمید

(صفت فاعلی) [عربی. فارسی] hayātbaxš زندگی‌بخش.

عرض حیات

لغت‌نامه دهخدا

عرض حیات . [ ع َ ض ِح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به خوبی و خوشی گذشتن ایام زندگانی . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : از آب زندگی به شراب التفات کن از طول عمر صلح به عرض حیات کن .میرزا صائب (از آنندراج ).

آب حیات

فرهنگ واژه‌های سره

جان فزا، زیست آب، آب زندگ

تجدید حیات

فرهنگ واژه‌های سره

باززیست

wildlife

حیات وحش

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست و جنگل] همۀ موجودات گیاهی و جانوری که در محیط طبیعی، بدون مداخلۀ انسان، زندگی می‌کنند

آب حیات

فرهنگ فارسی معین

(بِ حَ) [ فا - ع . ] (اِمر.) 1 - آب زندگانی ؛ گویند چشمه ای است در ظلمت که هر از آن بنوشد عمر جاودان پیدا می کند، اسکندر و خضر به دنبال آن رفتند، خضر از آن آب نوشید و عمر جاودان یافت . 2 - نوعی از شراب آمیخته به ادویة تند، ماءالحیات . 3 - نوعی از مهر...

ذی حیات

فرهنگ فارسی معین

(حَ) [ ع . ] (ص مر.) دارای حیات ، زنده ، جاندار.

آب حیات

لغت‌نامه دهخدا

آب حیات . [ ب ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب زندگانی : آب حیات زیر سخنهای خوب اوست آب حیات را بخور و جاودان ممیر. ناصرخسرو.کنونم آب حیاتی بحلق تشنه فروکن نه آنگهی که بمیرم به آب دیده بشویی . سعدی .سیاهی گر بدانی عین ذاتست بتاریکی درون آب حیات اس...

ذی حیات

لغت‌نامه دهخدا

ذی حیات . [ ح َ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) جاناوَر. جانور. زائلة. دارای حیات . زنده . خداوند زندگی . || ذی حیاتی در اینجا نیست ؛احدی . هیچکس . متنفسی . دیاری . زنده ای . جانداری جنبنده ، پرنده ای پر نمی زند.

روح حیات

لغت‌نامه دهخدا

روح حیات . [ ح ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بخار رطب است که حیات بدن از آن است . (فرهنگ علوم عقلی دکتر سجادی ص 281).

صاحب حیات

لغت‌نامه دهخدا

صاحب حیات . [ ح ِ ح َ ] (ص مرکب ) جاندار. زنده : صاحب حیات بی درد نیست . (مجالس سعدی ).

قابل حیات

لغت‌نامه دهخدا

قابل حیات . [ ب ِ ل ِ ح َ ] (ص مرکب ) آنکه یا آنچه حیات پذیرد. || در تداول عامه ، ماندنی .

چشمه ٔ حیات

لغت‌نامه دهخدا

چشمه ٔ حیات . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ح َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آب زندگی . چشمه ٔ آب حیات . چشمه ٔ آب زندگی . چشمه ٔ حیوان . چشمه ٔ خضر. چشمه ٔ زندگی : ای خاک بر سر فلک آخر چرا نگفت کاین چشمه ٔ حیات مسازید جای خاک . خاقانی .مصطفی چشمه...

ذی حیات

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [عربی: ذی‌حیاة] ‹ذوحیات› zihayāt دارای حیات؛ زنده؛ جاندار.