هکهلغتنامه دهخداهکه . [ هَُ ک ْ ک َ / ک ِ ] (اِ) مخفف هکچه . (انجمن آرا). به معنی هکک است که جَستن گلو و فواق باشد. (برهان ). سکسکه . زغنگ . فواق . در زبان فرانسه به همین صورت
حکةلغتنامه دهخداحکة. [ ح ِک ْ ک َ ] (ع اِ) خارش . حکاک . (دهار) (نصاب ). || بیماری خارش . هر بیماری که خارش دارد چون جرب و مانند آن . خَنِش . و صاحب کشاف اصطلاحات الفنون گوید:
حکه ٔ بواسیریلغتنامه دهخداحکه ٔ بواسیری . [ ح ِک ْ ک َ / ک ِ ی ِ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خارش و خنش مبتلایان به بواسیر.