هلک و هلکلغتنامه دهخداهلک و هلک . [ هَِ ل ِک ْ ک ُ هَِ ل ِک ک / ل ِ ] (ق مرکب ) در تداول کنایه از کندی و سستی در کار است ، یا کنایه از راه رفتن به سنگینی و کندی ، چنانکه گویند: هلک و هلک آمد.
حلقلغتنامه دهخداحلق . [ ح ُل ْ ل َ ] (ع ص ) ج ِ حالق . پرها. مملوها. || پستانهای پرشیر. حَوالِق . (منتهی الارب ).
حَلقگویش خلخالاَسکِستانی: hulqut دِروی: luk شالی: həlqəm کَجَلی: luk کَرنَقی: xərtəq کَرینی: hulqum کُلوری: luk گیلَوانی: xərtəm لِردی: həlqəm
حَلقگویش کرمانشاهکلهری: hal̆q گورانی: hal̆q سنجابی: hal̆q کولیایی: hal̆q زنگنهای: hal̆q جلالوندی: hal̆q زولهای: hal̆q کاکاوندی: hal̆q هوزمانوندی: hal̆q
حَلقگویش خلخالاَسکِستانی: hulqut دِروی: luk شالی: həlqəm کَجَلی: luk کَرنَقی: xərtəq کَرینی: hulqum کُلوری: luk گیلَوانی: xərtəm لِردی: həlqəm
حَلقگویش کرمانشاهکلهری: hal̆q گورانی: hal̆q سنجابی: hal̆q کولیایی: hal̆q زنگنهای: hal̆q جلالوندی: hal̆q زولهای: hal̆q کاکاوندی: hal̆q هوزمانوندی: hal̆q