حواضنلغتنامه دهخداحواضن . [ ح َ ض ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ حاضنة. (ناظم الاطباء).- سفع حواضن ؛ دیگ پایه های لازم گیرنده ٔ جای . (از منتهی الارب ).
هوازنلغتنامه دهخداهوازن . [ هََ زِ ] (اِخ ) نام پدر شیخ ابوالقاسم قشیری عارف معروف است . رجوع به ابوالقاسم شود.
هوازنلغتنامه دهخداهوازن . [ هََ زِ ] (اِخ ) نام قبیله ای است از نسل سبا. (سمعانی ). قبیله ای است از قیس . (منتهی الارب ). از قبایل قیس و آنان فرزندان هوازن بن منصوربن عکرمةبن حفص
حاضنلغتنامه دهخداحاضن . [ ض ِ ] (ع ص ، اِ) نعت فاعلی ازحضن و حضانت . زن پارسا. زن مستورة. ج ، حاضنات ، حواضِن . || لله . لالا. || دایه . مُرضِعة. ج ، حضان ، حضنه : و پستان حاضن
حاضنةلغتنامه دهخداحاضنة. [ ض ِ ن َ ] (ع ص ، اِ) نعت فاعلی . دایه و آنکه بجای وی باشد در تعهد بچه . (منتهی الارب ).دایگان . (دستوراللغه ). پیشکاره . زن پیشکار. پیشکار : سلامة حاضن
حاضنلغتنامه دهخداحاضن . [ ض ِ ] (ع ص ، اِ) نعت فاعلی ازحضن و حضانت . زن پارسا. زن مستورة. ج ، حاضنات ، حواضِن . || لله . لالا. || دایه . مُرضِعة. ج ، حضان ، حضنه : و پستان حاضن
حاضنةلغتنامه دهخداحاضنة. [ ض ِ ن َ ] (ع ص ، اِ) نعت فاعلی . دایه و آنکه بجای وی باشد در تعهد بچه . (منتهی الارب ).دایگان . (دستوراللغه ). پیشکاره . زن پیشکار. پیشکار : سلامة حاضن
حوائنلغتنامه دهخداحوائن . [ ح َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ حائنة به معنی بلای مهلک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).