حمله

۱. یورش.
۲. هجوم در جنگ.
۳. (اسم) (پزشکی) [عامیانه] = صرع
۴. (اسم) (پزشکی) اختلال ناگهانی در یکی از اعضای بدن، مانند قلب یا مغز.
۵. [مجاز] اعتراض یا انتقاد شدید.
⟨حمله ‌آوردن: (مصدر لازم) هجوم آوردن؛ یورش آوردن.
⟨حمله بردن: (مصدر لازم) هجوم بردن؛ یورش بردن.
⟨حمله کردن: (مصدر لازم) = حمله بردن

آفند، تاختن، تازش، تک، تاخت

۱. تاخت، تعرض، تک، تهاجم، شبیخون، نهب، هجوم، یورش
۲. صرع، غش
۳. صولت
۴. اعتراض، انتقاد (شدید)
۵. حالت بحران، اختلال ناگهانی،
۶. ایست، سنکوب

action, access, assault, attack, bashing _, charge, fit, offense, offensive, push, qualm, spasm