حصیر

hasir

معنی

فرشی که از نی یا برگ درخت خرما بافته شده است؛ بوریا.

مترادف

۱. بوریا، تکل
۲. تندخو، زمخت
۳. تنگنا، زندان، محبس

برابر پارسی

بوریا

جست‌وجوی دقیق

حصیر

لغت‌نامه دهخدا

حصیر. [ ح َ ] (اِخ ) نام حصنی به یمن از بناهای ملوک قدیم . || کوهی به بلاد غطفان . یا کوهی جهینه را. || نام وادیی است . || آبی از آبهای نملی . (معجم البلدان ).

حصیر

حصیر. [ ح َ ] (ع اِ)باریه . (معجم البلدان ). زیغ بوریا از نی . (مهذب الاسماء).بوریای خرما. (غیاث از کشف و سروری ). بوریا. بوری . بوریه . باری . باریاء. بوریاء. طلیل : و از وی [ از شهرک مامطیر بدیلمان ] حصیری خیزد سطبر و نیکو. (حدودالعالم ). و از آم

حصیر

لغت‌نامه دهخدا

حصیر. [ ح ُ ص َ ] (اِخ ) ابن بدر. صحابی است .

حصیر

فرهنگ فارسی عمید

فرشی که از نی یا برگ درخت خرما بافته شده است؛ بوریا.

حصیر

دیکشنری فارسی به عربی

حصيرة , قشة

جست‌وجوی هم‌آوا

پشتۀ یخ‌رُفتی

esker/ asar/ eschar/ eskar/ osar

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پشتۀ ساخته‏شده از انباشته‏های شن و ماسۀ یخساری

آب‌فشان

geyser

واژه‌های مصوب فرهنگستان

چشمۀ آبگرمی که آب داغ و بخار به‌تناوب از آن فوران می‏کند

عشر عشیر

لغت‌نامه دهخدا

عشر عشیر. [ ع ُ رِ ع َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حصه ٔ دهم از دهم حصه ٔ چیزی ، پس آن صدم حصه میشود از مجموعه ٔ اول ، چنانکه عشیر صدده است و عشر ده یک . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). یک جزء از صد جزء هر چیزی . (ناظم الاطباء) : یافت احمد به چهل سال مکا

حسر

لغت‌نامه دهخدا

حسر. [ ح َ ](ع مص ) برهنه کردن . (منتهی الارب ). برهنه و آشکار کردن . برهنه کردن اندامی از اندامهای خویش . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). برهنه کردن اندامی . (مهذب الاسماء). || رنجه کردن . (ترجمان عادل بن علی ). رنجانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مهذب الاسماء). برنجانیدن . (زوز

حسر

لغت‌نامه دهخدا

حسر. [ ح َ س َ ] (ع مص ) افسوس خوردن . دریغ خوردن . حسرت . آرمان خوردن . (تاج المصادر بیهقی ). || کند شدن . (ترجمان عادل بن علی ).

جست‌وجوی مشابه

حصیری

لغت‌نامه دهخدا

حصیری . [ ح َ ] (اِخ ) محمودبن احمدبن عبدالسیدبن عثمان ، ابوحامد جمال الدین بخاری حصیری ،رئیس حنفیان در محله ٔ حصیربافان بخارا در 564 هَ . ق . / 1151 م . متولد گشت و در <span

حصیری

لغت‌نامه دهخدا

حصیری . [ ح َ ] (ع اِ) منسوجی بوده است از کاه و یا خوص و امثال آن : صوف گرما بود و جنس حصیری سرمارخت زرواست خزان جامه ٔ بز است بهار. نظام قاری .گه حصیری گشاد و صندل باف گاه ترغو و قیف و لاکمخا.<p class="aut

حصیرپوش

لغت‌نامه دهخدا

حصیرپوش . [ ح َ ] (ن مف مرکب ) پوشیده به حصیر: سقف خانه را حصیرپوش کردن ؛ بر بالای تیرها حصیرافکندن و بر زبر آن شفته ریختن و سپس کاه گل کردن .

حصیری

لغت‌نامه دهخدا

حصیری . [ ح َ ] (ص نسبی ، اِ) از حصیر. منسوب به حصیر. فروشنده و بافنده ٔ حصیر. || دکان حصیرباف . || قسمی کلاه که از نی یا کاه و امثال آن کنند. || قسمی تزیین در بنائی .