حسنادیکشنری عربی به فارسیصحيح است , خوب , بسيار خوب , تصويب کردن , موافقت کردن , اجازه , تصويب , چشمه , جوهردان , دوات , ببالا فوران کردن , روامدن اب ومايع , درسطح امدن وجاري شدن , تندر
حسنالغتنامه دهخداحسنا. [ ح ُ ] (ع ص ) مؤنث حسن . حسنی : بحق اسماء حسنا و علامتهای بزرگ او.... بیعت فرمانبریست . (تاریخ بیهقی ص 316).
حصناءلغتنامه دهخداحصناء. [ ح َ ] (ع ص ) نعت مؤنث از حصن . پارسا زن . زن پارسا. (آنندراج ). عفیفه . مستوره . مخدره . || زن شوهردار.
حصنابادلغتنامه دهخداحصناباد. [ ح ِ ] (اِخ ) نام قریه ای به نهر الملک بغداد. ناصر خلیفه در آن کاخی بساخت . (معجم البلدان ).
حصنانلغتنامه دهخداحصنان . [ح َ ] (اِخ ) نام شهری . || نام قلعه ای به وادی لیة. (معجم البلدان ). || نام موضعی .
حصناءلغتنامه دهخداحصناء. [ ح َ ] (ع ص ) نعت مؤنث از حصن . پارسا زن . زن پارسا. (آنندراج ). عفیفه . مستوره . مخدره . || زن شوهردار.
حصنابادلغتنامه دهخداحصناباد. [ ح ِ ] (اِخ ) نام قریه ای به نهر الملک بغداد. ناصر خلیفه در آن کاخی بساخت . (معجم البلدان ).
حصنانلغتنامه دهخداحصنان . [ح َ ] (اِخ ) نام شهری . || نام قلعه ای به وادی لیة. (معجم البلدان ). || نام موضعی .
پاکزنلغتنامه دهخداپاکزن . [ زَ ] (اِ مرکب ) عفیفه . حصناء. محصنه . کریمه . طاهره : به ایرانیان گفت کان پاکزن مگر نیست با این بزرگ انجمن . فردوسی .بدو گفت بهرام کای پاکزن مرا اندر
پارسازنلغتنامه دهخداپارسازن . [ زَ ] (اِ مرکب ) زن ِ پارسا. زن ِ پاکدامن . زن ِ پرهیزکار. عفیفه . کریمه . طاهره . حصناء. محصنه . عفّه : بگیتی بجز پارسازن مجوی زن بدکنش خواری آرد بر
