حسی ذی تمنیلغتنامه دهخداحسی ذی تمنی . [ ح ِس ْ ی ُ ت َ م َن ْ نا ] (اِخ ) نخلستانی است به یمامة بنوالعنبر را. (معجم البلدان ).
حسین ذی الدمعةلغتنامه دهخداحسین ذی الدمعة. [ ح ُ س َ ن ِ ذِدْ دَ ع َ ] (اِخ ) رجوع به حسین بن زیدبن حسین شود.
حسیبیلغتنامه دهخداحسیبی . [ ح َ ] (اِخ ) ابن رستم پاشا. او راست : عینیة. (کشف الظنون ) (هدیة العارفین ).
حسینی پائینلغتنامه دهخداحسینی پائین . [ ح ُس ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش حومه ٔ شهرستان تربت حیدریه واقع در 2هزارگزی شمال خاور تربت حیدریه سر راه شوسه ٔ عمومی تربت حیدریه ب
حسدلغتنامه دهخداحسد. [ ح َ س َ ] (ع مص ) بدخواهی . (دهار) (محمودبن عمر ربنجنی ). بد خواستن . (زوزنی ). رشگ . (لغت نامه ٔ اسدی ). غیرت . بد خواستن برای کسی . (ترجمان عادل ). زوا
ابوالفضللغتنامه دهخداابوالفضل . [ اَ بُل ْ ف َ ](اِخ ) زهیربن محمدبن علی بن یحیی بن الحسن بن جعفربن منصوربن عاصم المهلبی العتکی . الملقب به بهاءالدین الکاتب . یکی از فضلا و نیکوترین
هبةاﷲ عباسیلغتنامه دهخداهبةاﷲ عباسی . [ هَِ ب َ تُل ْ لاه هَِ ع َب ْ با ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن محمد مهدی بن عبداﷲ منصور عباسی ، مکنی به ابوالقاسم ، شاعر و موسیقیدان و از امرای دولت عب
غابطلغتنامه دهخداغابط. [ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از غبطة. آرزومند به حال کسی بی زوال آن از وی . رشک برنده . (منتهی الارب ). ج ، غُبُط. (منتهی الارب ). و در اقرب الموارد آرد: الغا
حافظةلغتنامه دهخداحافظة. [ ف ِ ظَ ] (ع ص ، اِ) تأنیث حافظ. || قوه ٔ حافظه ؛ مقابل قوه ٔ ذاکره . نیروئی است که (بقول قدما) جای آن تجویف اخیر دماغ است ، و کار آن نگاهداری چیزهائیس