حسین ساعدیلغتنامه دهخداحسین ساعدی . [ ح ُ س َ ن ِ ع ِ ] (اِخ ) ابن شمس الدین ملقب به تاج الدین . او راست : حاشیه بر حاشیه ٔ جرجانی بر مختصر ابن حاجب که در 977 هَ . ق . نگاشته است . (ذ
حسین صاعدیلغتنامه دهخداحسین صاعدی . [ ح ُ س َ ن ِ ع ِ ] (اِخ ) تاج الدین . معلم شیخ بهائی . رجوع همین لغت نامه شود.
ابوحنیفهلغتنامه دهخداابوحنیفه . [ اَ ح َ ف َ ] (اِخ ) نعمان بن ثابت بن زوطی بن ماه یا نعمان بن ثابت بن نعمان بن مرزبان یا طاوس بن هرمز، امام فقیه کوفی مولی تیم اﷲبن ثعلبه . ابن الند
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن یحیی بن زیدبن یسار ابوالعباس ثعلب النحوی اللغوی الخراسانی . امام کوفیین در نحو و لغت . و ثقة و بادیانت . وی ایرانی و از موالی بنوشیب
خزرجیلغتنامه دهخداخزرجی . [ خ َ رَ ] (اِخ ) ساعدی انصاری . نام وی صفی الدین احمدبن عبداﷲبن ابی الخیربن عبدالعلیم بن عبداﷲبن علی بن حسن انصاری خزرجی ساعدی انصاری بود که به سال 900
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن احمدبن القاسم بن اسماعیل بن سعیدبن ابان الضبی المحاملی . فقیه شافعی مکنی به ابوالحسن . او درفقه تلمیذ شیخ ابوحامد اسفراینی و
زبیرلغتنامه دهخدازبیر. [ زُ ب َ ] (اِخ ) ابن ابی اسید مالک بن ربیعه ٔ ساعدی انصاری . ابن غسیل در حدیث خود او را زبیربن منذربن ابی اسید خوانده و علی بن حسن بن ابی الحسن (بنقل ابو
