حسین بارعلغتنامه دهخداحسین بارع . [ ح ُ س َ ن ِ رِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالوهاب بن محمدبن حسین دباس بغدادی و مکنی به ابوعبداﷲ ادیب نحوی لغوی شاعر. متولد بغداد در صفر 443 هَ . ق . و
ابوالعلاءلغتنامه دهخداابوالعلاء. [ اَ ب ُ ل ع َ] (اِخ ) حسن بن احمدبن حسن بن احمدبن محمدبن سهل بن سلمه ٔ عطار از مردم شهر همدان . او در نحو و لغت و علوم قرآن و حدیث و زهد و نیکو طریق
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن هبةاﷲبن احمدبن محمدبن حسن ، معروف به ابن عساکر دمشقی شامی شافعی و مکنی به ابوالفضل یا ابوالیمن . صاحب روضات الجنات گوید: در کتب تراج
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) بارع حسین بن محمدبن عبدالوهاب دّباس . ادیب و شاعر لغوی نحوی . مولد او به سال 443 هَ . ق . و وفات در 524هَ . ق . بود. و صاحب
ابوعبدالغتنامه دهخداابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) حسین بن محمدبن عبدالوهاب . معروف به بارع دباس . نحوی شاعر. رجوع به ابوعبداﷲ بارع و رجوع به حسین ... شود.