حسین آبادخانلغتنامه دهخداحسین آبادخان . [ ح ُ س ِ دِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش حومه ٔ شهرستان نائین 20هزارگزی باختر نائین ، متصل به راه اردستان به نائین . جلگه . سکنه 41 تن . زبان فا
حسین آبادخانلغتنامه دهخداحسین آبادخان . [ ح ُ س ِ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دستکردان بخش طبس شهرستان فردوس واقع در 90هزارگزی شمال طبس . ناحیه ای است واقع در دشت ، گرمسیر. دارای 23 ت
حسین آبادیان چشمهلغتنامه دهخداحسین آبادیان چشمه . [ ح ُ س ِ چ ِ م َ /م ِ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از دهستان چادگان بخش داران شهرستان فریدن . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
حسین آباد خاکستریلغتنامه دهخداحسین آبادخاکستری . [ ح ُ ی ِ دِ ک ِ ت َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان القورات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند. واقع در42 هزارگزی شمال بیرجند. ناحیه ای است کوهستانی ولی م
حسین آبادیان چشمهلغتنامه دهخداحسین آبادیان چشمه . [ ح ُ س ِ چ ِ م َ /م ِ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از دهستان چادگان بخش داران شهرستان فریدن . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
شلهه حاجی حسینلغتنامه دهخداشلهه حاجی حسین . [ ش َ هَِ ح ُ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خسروآباد بخش قصبه ٔ معمره ٔ شهرستان آبادان . سکنه ٔ آن 500 تن . آب آن از شطالعرب . محصول عمده ٔ آن
بایقرالغتنامه دهخدابایقرا. [ ق َ ] (اِخ ) سلطان حسین میرزا فرزند منصور و معروف به «خاقان منصور» و معزالسلطنه و ابوالغازی آخرین از امرای تیموری . پادشاهی ادب پرور هنردوست بود و وزی
انبیرلغتنامه دهخداانبیر. [ اَم ْ ] (اِخ ) قصبه ٔ گوزگانانست و شهری نیکوست و آبادان و جای بازرگانانست وبارگه بلخ و با نعمت بسیار است و بر دامن کوه نهاده است و از وی پوستهای گوزگان