حاسةلغتنامه دهخداحاسة. [ حاس ْ س َ ] (ع ص ) نعت فاعلی ، تأنیث حاس . || (اِ). احدالحواس الخمسة یعنی آن چیز که بدان چیزی دریابند و هی السمع والبصر والشم والذوق واللمس . (مهذب الا
اغماءلغتنامه دهخدااغماء. [اِ ] (ع مص ) بیهوش گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). حالت بی حسی بر شخص عارض شدن و بصیغه ٔ مجهول استعمال شود: اغمی علی المریض ؛ عرض ل
یک کسهلغتنامه دهخدایک کسه . [ ی َ / ی ِ ک َ س َ / س ِ ] (ص نسبی ) یک کس . منسوب به یک کس . به وسیله ٔ یک کس . ازآن ِ یک کس : خارخار حسها و وسوسه از هزاران کس بود نی یک کسه .مولوی
