حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن احمد مکنی به ابوالحسین . درگذشته ٔ 380 هَ . ق . او راست : «المسالک و الممالک » که برای معز فاطمی فرمانروای
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن علی حلبی مهلبی . او راست : «الانوار البدریة» و در آن شبهات یوسف بن مخزوم قدری واسطی متکلم که در آغا
حسن مهلبیلغتنامه دهخداحسن مهلبی . [ ح َ س َ ن ِ م ُ هََل ْ ل َ ] (اِخ ) ابن محمدبن هارون بن ابراهیم بن عبداﷲ مهلبی مکنی به ابومحمد از فرزندان مهلب بن ابوصغره است . وی وزیر معزالدولة
حسن وزیرلغتنامه دهخداحسن وزیر. [ ح َ س َ ن ِ وَ ] (اِخ ) رجوع به حسنک وزیر و نظام الملک و حسن مهلبی شود.
مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن احمد. رجوع به حسن مهلبی در ردیف خود شود.
مهلبیلغتنامه دهخدامهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن محمدبن علی حلبی . رجوع به حسن مهلبی در ردیف خود شود.