حسن دشتیلغتنامه دهخداحسن دشتی . [ ح َ س َ ن ِ دَ ] (اِخ ) کبکانی شاعر. دیوانش در دشتستان هست . (ذریعه ج 9 ص 242).
حسین آباد هیزم دشتلغتنامه دهخداحسین آباد هیزم دشت . [ ح ُ س ِ زُ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان القورات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند. واقع در 18هزارگزی جنوب باختری بیرجند. ناحیه ای است کوهستانی و
حسنلغتنامه دهخداحسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن محمدبن مسلم عوفی صالحی کتانی . مؤذن جامع مظفری . در 714 هَ . ق .متولد شد و نزد دشتی و ابراهیم شیرازی علم آموخت و در محرم 78
خرگورلغتنامه دهخداخرگور. [ خ َ ] (اِ مرکب ) خرگوره . خر وحشی . گورخر. (ناظم الاطباء). خر دشتی . (آنندراج ). یحمور. (ملخص اللغات حسن خطیب ). کندر. جاب . عَیر. اَحْقَب . حمارالوحش
دشتلغتنامه دهخدادشت . [ دَ ] (اِخ ) از قرای اصفهان است . (معجم البلدان ). محله ای است مشهور در اصفهان . (فرهنگ فارسی معین ). قریه ای بود در سپاهان که اصل مولانا جامی از آنجا بو
اثینهلغتنامه دهخدااثینه . [ اَ ن َ ] (اِخ ) صورتی از نام آطن ، کرسی یونان . مؤلف قاموس کتاب مقدس ذیل اتینا آرد: اتینا (شهر منرفا)و بزرگترین شهرهای اتیکاست در یونان و بر خلیج سال
