حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ یکی از محدثین و اخباریان شیعه است ، و از اوست : «کتاب اخبار معاویة»، «کتاب الفضایل »، «کتاب الکشف ». (ابن الندیم ).
حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) احمدبن ابیطالب . مکنی به ابوبکر از علمای قرن چهاردهم هجری . او راست : «روض الاخبارو نزهة الافکار» در تاریخ کشور الجزائر تا سال 1318 هَ
حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) چاهی نزدیک معدن النقره است که از آن زبیده بوده است . (معجم البلدان ).
حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سعیدآباد. بخش مرکزی شهرستان سیرجان شمال سعیدآباد سر راه سعیدآباد - زیدآباد. جلگه . سردسیر. سکنه ٔ آن 300 تن . ز
حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح َ س َ ] (اِخ ) نام قصری و منسوب به حسن بن سهل وزیر مأمون است . (معجم البلدان ).
حصنیلغتنامه دهخداحصنی . [ ح ِ ] (اِخ ) اسماعیل بن رجا الحصنی . منسوب به حصن مسلمة. از موسی بن اعین روایت دارد ومالک بن انس از وی روایت دارد. اهل جزیره نیز از وی روایت کنند، لیک
حصنیلغتنامه دهخداحصنی . [ ح ِ ] (اِخ ) اسودبن مروان المقدی الحصنی . از سلیمان بن عبدالرحمان روایت دارد و سلیمان بن احمد طبرانی از وی . (معجم البلدان ).
حصنیلغتنامه دهخداحصنی . [ ح ِ ] (اِخ ) عبدالجباربن نعیم بن اسماعیل ، مکنی به ابوعمر حصنی . منسوب به حصن منصوربن جعونه است . از ابوفروه یزیدبن محمد رهاوی روایت کند. و محمدبن ابرا
حصنیلغتنامه دهخداحصنی . [ ح ِ ] (اِخ ) محمدبن حفص حلبی . از معمر و ابوحنفیه روایت دارد. (معجم البلدان ).
حسنی وزیرلغتنامه دهخداحسنی وزیر. [ ح َ ی ِ وَ ] (اِخ ) حسین پاشابن عبدالکریم موره وی رومی متخلص به حسنی . مدتی والی بود و در 1294 هَ . ق . درگذشت .دیوان شعر او ترکی است . (هدیة العار
حسنی اندلسیلغتنامه دهخداحسنی اندلسی . [ ح َ ی ِ اُ دُ ل ُ ] (اِخ ) محمدبن محمدالعالی مکنی به ابی عبداﷲ. از اطبای حاذق اندلس و از شرفاست . او راست : الادویة المفردة. (عیون الانباء ج 2 ص
حسنی کوهلغتنامه دهخداحسنی کوه . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اشکور پایین بخش رودسر شهرستان لاهیجان . 57هزارگزی جنوب رودسر، شش هزارگزی شوئیل . سکنه ٔ آن 30 تن . محصول آن
حسنی اصفهانیلغتنامه دهخداحسنی اصفهانی . [ ح َ س َاِ ف َ ] (اِخ ) شاعر و معرکه گیر در دوره ٔ صفوی بود. شعر او در مجمع الخواص آمده است . (ذریعه ج 9 ص 246).
حسنی افندیلغتنامه دهخداحسنی افندی . [ ح َ س َ اَ ف َ ] (اِخ ) شاعری ترک ازمردم استانبول است . مدتی در خدمت سرای همایون و سپس به سمت شاگردی در دیوان همایون و بعد از آن با مأموریتی به
حسنی وزیرلغتنامه دهخداحسنی وزیر. [ ح َ ی ِ وَ ] (اِخ ) حسین پاشابن عبدالکریم موره وی رومی متخلص به حسنی . مدتی والی بود و در 1294 هَ . ق . درگذشت .دیوان شعر او ترکی است . (هدیة العار
حسنی اندلسیلغتنامه دهخداحسنی اندلسی . [ ح َ ی ِ اُ دُ ل ُ ] (اِخ ) محمدبن محمدالعالی مکنی به ابی عبداﷲ. از اطبای حاذق اندلس و از شرفاست . او راست : الادویة المفردة. (عیون الانباء ج 2 ص
حسنی کوهلغتنامه دهخداحسنی کوه . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اشکور پایین بخش رودسر شهرستان لاهیجان . 57هزارگزی جنوب رودسر، شش هزارگزی شوئیل . سکنه ٔ آن 30 تن . محصول آن