لغت‌نامه دهخدا
آل حسنویه . [ ل ِ ح َ س َ ی َ ] (اِخ ) حسنویه ، پسر حسین برزگانی ، از سران یکی از قبایل کرد، در نیمه ٔ اول مائه ٔچهارم هجری قسمت عمده ٔ کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند و قلعه ٔ سرماج را بتصرف خود آورد. پس از مرگ او عضدالدوله ٔ بویهی متصرفات او را مسخر کرد، لکن بدر پسر ح
