لغتنامه دهخدا
اشذاب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِشَذَب . رخت خانه از قماش و جز آن . (منتهی الارب ). متاع خانه از قبیل قماش و غیره . (از اقرب الموارد). || پاره های درخت یا پوست آن . (منتهی الارب ). قِطَعالشجر: طار من النخل شذبه ؛ ای ما قطع عنه و قشره . || بند آب . (منتهی الارب ). || مُسنّاة. (اقرب ال