حرام خواریلغتنامه دهخداحرام خواری . [ ح َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل حرام خوار. عمل حرام خوردن : روبهان از حرام خواری گرگ کآفتی بود سهمناک و بزرگ . نظامی (هفت پیکر ص 312).رجوع به حرا
حرام خوارلغتنامه دهخداحرام خوار. [ ح َ خوا / خا ] (نف مرکب ) حرام خور : علما بر مراد ظالمان و فاسقان سخن گویند و حرام خوار و بی پرهیز شوند. (قصص الانبیاء جویری ص 13).
حرام خوارفرهنگ انتشارات معین( ~. خا) [ ع - فا. ] (ص فا.) 1 - کسی که مال حرام می خورد. 2 - رشوه خوار، رشوه گیر. 3 - مفت خور، تنبل .
حرام خوارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. آن‌که مال حرام می‌خورد.۲. کسی که آنچه را خوردنش شرعاً منع شده است می‌خورد.
حرامخوارهلغتنامه دهخداحرامخواره . [ ح َ خوا / خا رَ / رِ ] (نف مرکب ) حرام خوار: حرام خور : چو مستحلاّن شوم و حرامخواره نه ایم از این سبب همه ساله اسیر حرمانیم .مسعودسعد (دیوان چ نور
نان و نمکدان شکستنلغتنامه دهخدانان و نمکدان شکستن . [ ن ُن َ م َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از حرام خواری کردن . (برهان قاطع). حرام نمکی کردن . (فرهنگ رشیدی ). نان خوردن و نمکدان شکستن .
رباخواریلغتنامه دهخدارباخواری . [ رِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) رباخوارگی . خوردن پول ربا. عمل رباخوار. پول فزونی حرام خواری : رباخواری مکن این پند بنْیوش که با شیر رباخور کرد خرگوش .ن
نان خوردنلغتنامه دهخدانان خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) اکل خبز. خوردن نان . || غذا خوردن . خوردن شام یا ناهار. صرف غذا کردن . طعام خوردن : چو هنگام نان خوردن اندرگذشت ز مغز