حذملغتنامه دهخداحذم . [ ح َ ] (ع مص ) بریدن . (زوزنی ). || بشتاب خواندن . (تاج المصادر بیهقی ) (مهذب الاسماء). حذم در قرائت ؛ بشتاب و تند خواندن . || بشتاب رفتن . تند رفتن . سبک رفتن . (منتهی الارب ).
حذملغتنامه دهخداحذم . [ ح ُ ذُ ] (ع ص ، اِ) خرگوشهای چابک . || دزدان دانا و ماهر در دزدی . (منتهی الارب ).
اصطلاحidiomواژههای مصوب فرهنگستانزنجیرهای از چند واژه که یک واحد معنایی محسوب میشود و معنای آن سرجمع معنای واژههای سازندهاش نیست
پارهاصطلاحidiom chunkواژههای مصوب فرهنگستانبخشی از اصطلاح که در طی فرایند نحوی از بقیة آن جدا شده است
فاصلهیاب الکترونیکیelectronic distance measurement, EDMواژههای مصوب فرهنگستانوسیلهای الکترونیکی که برای اندازهگیری فاصله براساس خواص امواج الکترومغناطیسی عمل میکند
همتافتگر فزودـ فرودadd-drop multiplexer, ADMواژههای مصوب فرهنگستانافزارهای که بیتنشانکهایی را از جریان بیت رقمی بیرون میآورد و بیتنشانکهای دیگری را در آن میگنجاند
حذمانلغتنامه دهخداحذمان . [ ح َ ذَ ] (ع اِمص ) تیزروی . (منتهی الارب ). || کندروی (از لغات اضداد است ). سست روی . (منتهی الارب ).
حذمةلغتنامه دهخداحذمة. [ ح ُ ذَ م َ ] (ع ص ) زن کوتاه بالا. (مهذب الاسماء). و در منتهی الارب آمده است : کوتاه که گام نزدیک گذارد. در مؤنث و مذکر یکسان است . (اقرب الموارد).
حذمانلغتنامه دهخداحذمان . [ ح َ ذَ ] (ع اِمص ) تیزروی . (منتهی الارب ). || کندروی (از لغات اضداد است ). سست روی . (منتهی الارب ).
حذمةلغتنامه دهخداحذمة. [ ح ُ ذَ م َ ] (ع ص ) زن کوتاه بالا. (مهذب الاسماء). و در منتهی الارب آمده است : کوتاه که گام نزدیک گذارد. در مؤنث و مذکر یکسان است . (اقرب الموارد).
ابوقحذملغتنامه دهخداابوقحذم . [ اَ ق َ ذَ ] (اِخ ) سلیمان بن ذکوان . تابعی است و محبربن قحذم نواسه ٔ او از وی و ابوقحذم از انس بن مالک روایت کند.
ابوقحذملغتنامه دهخداابوقحذم . [ اَ ق َ ذَ ] (اِخ ) نضربن معبد. محدث است . او از ابی قلابه و از او کثیربن هشام و زیدبن حباب روایت کنند. و ابوقحذم دیگری نیزهست که عوف از او روایت کند و نام او معروف نیست .