حدةلغتنامه دهخداحدة. [ ح َدْ دَ ] (اِخ ) قلعه ای است به یمن از حَبّیة و آن از اعمال حب ّ است . (معجم البلدان ). در قضاء حبیه از سنجاق عسیر. (قاموس الاعلام ترکی ). || نام منزلی میان جده و مکه و آن وادیی است دارای حصن و نخلستان و آب جاری و قدما آنرا حَدّاء می گفتند. (معجم البلدان ). رجوع به حَ
حدةلغتنامه دهخداحدة. [ ح ِ دَ ] (ع مص ) (از «وح د») حِدَت . تنهائی . تنها بودن . یگانه بودن . یگانه شدن . (تاج المصادر). وحدت . و از آن است : علیحدة. یکتا و تنها ماندن . (منتهی الارب ). فعله من ذات حدته و علی ذات حدته و من ذی حدته ؛ یعنی از رای و دانش خود کرد آنرا. یقال : اعطِ کل واحد منهم ع
حدةلغتنامه دهخداحدة. [ ح ِ دَ ] (ع مص ) حد بر کسی راندن . || از کاری بازداشتن . (زوزنی ). || (اِ) سنگی که بر آب فرونرود. (نزهة القلوب خطی ).
حدةلغتنامه دهخداحدة. [ ح ِدْ دَ ] (ع مص ) شدت . تندی . || تیزی . (منتهی الارب ). || غَرْبة. (ذیل اقرب الموارد). || حرافت .
حدةلغتنامه دهخداحدة. [ ح ُدْ دَ ] (ع اِ) اندکی از شیر و آب و جز آن . || پاره ای از هر چیزی . (منتهی الارب ).
حدهلغتنامه دهخداحده . [ ح َدْ دِ ] (اِخ ) دهی از دهستان میان آب (بلوک عنافجه ) بخش مرکزی شهرستان اهواز است . در 8هزارگزی شمال خاوری اهواز و 3هزارگزی خاوری راه آهن کنار کارون واقع است . جلگه و گرمسیر است . <span class="hl" di
حذیةلغتنامه دهخداحذیة. [ ح َ ذی ی َ ] (اِخ ) نام موضعی مرتفع بقرب مکه . در شعر ابی قلابة پشته ٔ سنگی است نزدیک مکه . (معجم البلدان ).
حذیةلغتنامه دهخداحذیة. [ ح َ ذی ی َ ] (ع اِ) بهره ای از غنیمت . (منتهی الارب ). || عطیة. (معجم البلدان ).
علی حدةلغتنامه دهخداعلی حدة. [ ع َ ] (اِخ ) ابن احمدبن حسن مذحجی ، مشهور به حدة و مکنّی به ابوالحسن . رجوع به علی مذحجی شود.
قحدةلغتنامه دهخداقحدة. [ ق َ ح َ دَ ] (ع اِ) بُن کوهان . || کوهان . || میان تهیگاه کوهان . ج ، قِحاد و اَقحُد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قحدةلغتنامه دهخداقحدة. [ ق َ دَ ] (ع ص ) بزرگ کوهان . (منتهی الارب ) (آنندراج ): ناقة قحده ؛ شتر بزرگ کوهان . (منتهی الارب ).
وحدةلغتنامه دهخداوحدة. [ وَ دَ ](ع مص ) وحادة. وحودة. وحود. وحد. حدة. تنها و یکتا ماندن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). یگانه شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج ). یکی بودن . (آنندراج ). || (اِمص ) یگانگی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). یکتایی . || تنهایی . (آنندراج ). یگانگی و وحدانیت
وحدةلغتنامه دهخداوحدة. [ وَ ح ِ دَ ] (ع ص ) مؤنث وحد. زن یگانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به وحد شود.