حببلغتنامه دهخداحبب . [ ح َ ب َ ] (ع اِ) حبب ماء؛ معظم آب . || حبب رمل ؛ معظم ریگ . || غوزه ٔ آب . حباب . گنبده ٔ آب . || سیرابی دندان و رونق آن که به شیشه ماند. (منتهی الارب )
حببلغتنامه دهخداحبب . [ ح ِ ب َ ] (ع اِ) سیرابی و رونق دندان که به شیشه ماند. (منتهی الارب ). تازگی دندان . (مهذب الاسماء).
هببلغتنامه دهخداهبب . [ هَِ ب َ ] (ع ص ) ثوب هبب ؛ جامه ٔ پاره پاره . ابوزید گوید: «علی جناجنه من ثوبه هبب ». (از اقرب الموارد).
هببلغتنامه دهخداهبب . [ هَِ ب َ ] (ع اِ) ج ِ هِبَّة. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به هبة شود.
حببورةلغتنامه دهخداحببورة. [ ح َب ْ ب َ رَ ] (ع اِ) در کتاب پدر دالکالا به معنی خشخاش بکار رفته و آن مأخوذ از همپولا در عربی حپاور میباشد. ابن الجزاردر زادالمسافر آرد: شقیق النعم
حببورةلغتنامه دهخداحببورة. [ ح َب ْ ب َ رَ ] (ع اِ) در کتاب پدر دالکالا به معنی خشخاش بکار رفته و آن مأخوذ از همپولا در عربی حپاور میباشد. ابن الجزاردر زادالمسافر آرد: شقیق النعم