حافزلغتنامه دهخداحافز. [ ف ِ ] (ع اِ) جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی . (منتهی الارب ). || اول کار. (مهذب الاسماء). || حالت اصلی . || خلقت اولی .
حافزدیکشنری عربی به فارسینيروي جنبش , عزم , انگيزه , فتنه انگيز , اتش افروز , موجب , مشوق , وسيله , مسبب , کشش , انگيزش , محرک , اصرار کردن , با اصرار وادار کردن , انگيختن , تسريع شدن , ابرام کردن
حافظلغتنامه دهخداحافظ. [ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حفظ. نگاهدارنده . نگاهدار. نگهدار. نگهبان . (مهذب الاسماء). گوشدار. دارنده . بازدارنده . حفیظ (در همه ٔ معانی ). حارس . رقیب . مُقاعد. قعید. واقی . صائن . حامی . مسیطر. (منتهی الارب ). ج ، حفظة، حفاظ، حافظون ، حافظین :