جیهونلغتنامه دهخداجیهون . [ ج َ ] (اِخ ) جیحون . نام رود معروف در ترکستان ، آنرا بفارسی آمودریا و در زمان قدیمتر وخشاب میگفتند که به یونانی همین کلمه ٔ ایرانی را به شکل اوخسوس بر
جیحونلغتنامه دهخداجیحون . [ ج َ ] (اِخ ) نهر بلخ که بخوارزم منتهی میشود. (منتهی الارب ). آمویه . آبی است میان خراسان و ماوراءالنهر نزدیک بلخ . (آنندراج ). رود بزرگ ترکستان که از
جیحونلغتنامه دهخداجیحون . [ ج َ ] (اِخ ) آقای محمد یزدی تاج الشعرا، از شعرای مشهور است . او راست : مرا ترکی است مشکین موی و نسرین بوی و سیمین برسهالب مشتری غبغب هلال ابرو و مه پی
جیحونلغتنامه دهخداجیحون . [ ج َ ] (اِخ ) جیحان . جاحان . جهان . رودی است در شام . رجوع به جیحان شود.
جیحونیلغتنامه دهخداجیحونی . [ج َ ] (ص نسبی ) منسوب به جیحون . || آنکه در اطراف جیحون سکونت دارد. ج ، جیحونیان : چه دانند جیحونیان قدر آب ز واماندگان پرس در آفتاب .سعدی .
جیرونلغتنامه دهخداجیرون . [ ج َ ] (اِخ ) دمشق یا دروازه ٔ دمشق که نزدیک مسجد جامع است ، یا منسوب است به جیرون شاه زیرا قلعه ٔ وی بود. (منتهی الارب ). و بشکل محله ای درآمده است .