جؤوشلغتنامه دهخداجؤوش . [ ج ُ ] (ع اِ) ج ِ جأش ، بمعنی دل مردم و اضطراب آن از بیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به جأش شود.
جأشلغتنامه دهخداجأش . [ ج َءْش ْ ] (ع مص ) مایل شدن بسوی چیزی . || برآمدن دل از اندوه یا از ترس . || (اِ) دل مردم . || اضطراب دل از بیم . ج ، جُؤوش . (از منتهی الارب ). و رجو