جونةلغتنامه دهخداجونة. [ ج َ ن َ ] (ع اِ) چشمه ٔ آفتاب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).آفتاب . (مهذب الاسماء). || سرخ . || ذغال . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || خم
جونةلغتنامه دهخداجونة. [ ن َ ] (ع مص ) سیاه شدن روی . (منتهی الارب ). || (اِ) سیاهی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || سله ٔ خرد عطاران که چرم بر آن کشیده باشند. (اقرب الموارد) (من
جؤنةلغتنامه دهخداجؤنة. [ ج ُءْ ن َ ] (ع اِ) طبله ٔ عطار. (ناظم الاطباء). ربعه . رجوع به ماده ٔ قبل شود.
جؤنةلغتنامه دهخداجؤنة. [ ج ُءْ ن َ ] (ع اِ) طبله ٔ عطار. (ناظم الاطباء). ربعه . رجوع به ماده ٔ قبل شود.
طبلهفرهنگ مترادف و متضاد۱. بویدان، جونه ۲. حقه، درج، صندوقچه ۳. طبق ۴. طبل، طبلک ۵. شکمبارگی، برآمدگی ۶. اندود ورآمده، اندودجداشده از دیوار یا سقف
