جولاههلغتنامه دهخداجولاهه . [ هََ / هَِ ] (ص ، اِ) بافنده . || عنکبوت . (برهان ) (آنندراج ). رجوع به جولاهک و جولاه شود.
جولاهلغتنامه دهخداجولاه . (ص ، اِ)جولاهه . جولاهک . جولخ . جوله . جولهه . جولق . جولقی . بافنده . نساج . (فرهنگ فارسی معین ) (برهان ) : بر فلک بر، دو شخص پیشه ورنداین یکی درزی آن
بیقرلغتنامه دهخدابیقر. [ ب َ ق َ ] (ع اِ) جولاهه . (منتهی الارب ) گرجین . ج ، بَیاقِر. (مهذب الاسماء).
پای بافلغتنامه دهخداپای باف . (نف مرکب ) جولاهه . (اوبهی ) (رشیدی ). جولاه . (اسدی ).حائک . نساج . گوفشانه . بافنده . (برهان ) : کشاورز و آهنگر و پای باف چو بیکار باشند سرشان بکاف
