جودرزلغتنامه دهخداجودرز. [ دَ ] (معرب ، اِ) صورتی از گودرز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به گودرز شود.
باوردبن جودرزلغتنامه دهخداباوردبن جودرز. [ وَ دِن ِ دَ ] (اِخ ) آنکه شهر ابیورد (باورد) را به خراسان بنا کرد. و رجوع به آثار البلاد قزوینی ص 289 شود.
جوارزلغتنامه دهخداجوارز. [ ج َ رِ ] (ع ص ) ج ِ جارزة. (اقرب الموارد). زمین خشک و سخت . رجوع به جارزه شود.
جودرلغتنامه دهخداجودر. [ ج َ / جُو دَ] (اِ) گیاهی است خودرو که بیشتر در میان زراعت و جو میروید و دانه ٔ آن کوچک و باریک میباشد و آنرا بعربی طمج میگویند. (برهان ). جوذر. (حاشیه ٔ
جودرولغتنامه دهخداجودرو. [ ج َ / جُو دِ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) موسمی که جو رسد و به درودن آن آغازند و آن در قسمتهای معتدل ایران ماه آخر بهار باشد : نماندم نمک سود و هیزم نه جونه چ
باوردبن جودرزلغتنامه دهخداباوردبن جودرز. [ وَ دِن ِ دَ ] (اِخ ) آنکه شهر ابیورد (باورد) را به خراسان بنا کرد. و رجوع به آثار البلاد قزوینی ص 289 شود.
پیری اشغانیلغتنامه دهخداپیری اشغانی . [ ری ِ اَ ] (اِخ ) پیر جودرز بزرگ است ، از طبقه ٔ سوم ملوک فرس ، یعنی اشکانیان بر طبق روایات قدیم . مدت پادشاهی وی بیست سال و او هفدهم است از ملوک
اروبلغتنامه دهخدااروب . [ ] (اِخ ) یکی از صور نام یکی از اجداد جودرز (گودرز) بقول طبری ، و صور دیگر آن ،اورب ، اورث اوب ، اوث است . (تاریخ سیستان ص 35 ح ).
تاجلغتنامه دهخداتاج . (اِخ ) در تاریخ حمزه ٔ اصفهانی نام یکی از اجداد جودرز (گودرز) است رجوع به تاریخ سیستان چ بهار ص 35 شود.
ارسلغتنامه دهخداارس . [ ] (اِخ ) یا راس یا اربس بن وندیح (ویذیح ، وندیح ، وندیچ و وندح ) از اجداد جودرز (گودرز). (تاریخ سیستان صص 34-35 حاشیه بنقل از طبری ).
