جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) قسمی مروارید که عرب آنراشعیری نامد مستدق الطرفین . (الجماهر بیرونی ص 125).
جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) نوعی از کافور است . || جنسی از انار. || چینه دان مرغ . || سیاهی میان دندان ستور. (برهان ). رجوع به جودان شود.
جودانهفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. (زیستشناسی) درختی شبیه درخت بیدمشک که چوب محکم و سخت و شاخههای صاف و راست دارد و از شاخههایش دستۀ بیل و کلنگ درست میکنند.۲. نوعی بافت کاموا.۳. [قدیمی] نو
کافور جودانهلغتنامه دهخداکافور جودانه . [ رِ ج َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی کافور است بغایت خوشبوی ، بوئیدن آن درد سر را نافع باشد و خوردن آن قطع شهوت جماع کند. (جهانگیری
جاودانهلغتنامه دهخداجاودانه . [ وِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) همیشه . (شرفنامه ٔ منیری ). مخفف جاویدانه است که دائم و همیشه و ابد باشد. (برهان ). در پهلوی جاویتانک . (از حاشیه
جوانهگویش اصفهانی تکیه ای: ǰevuna طاری: ǰevuna طامه ای: ǰevuna طرقی: ǰevuna کشه ای: tark نطنزی: ǰevuna
کافور جودانهلغتنامه دهخداکافور جودانه . [ رِ ج َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی کافور است بغایت خوشبوی ، بوئیدن آن درد سر را نافع باشد و خوردن آن قطع شهوت جماع کند. (جهانگیری
جودانلغتنامه دهخداجودان . [ ج َ / جُو ] (اِ مرکب ) نوعی از کافور بود بغایت خوشبوی برخلاف کافور میت و آنرا خورند. || چینه دان مرغان را نیز گویند. || نوعی از چوب بید باشد که دسته ٔ