جودانلغتنامه دهخداجودان . [ ج َ ] (اِخ ) دهی است جزو دهستان نیمور بخش حومه ٔ شهرستان محلات دارای 136 تن سکنه . آب از رودخانه ٔ لعل یار. محصول غلات ، پنبه و شغل اهالی زراعت و مالد
جودانلغتنامه دهخداجودان . [ ج َ / جُو ] (اِ مرکب ) نوعی از کافور بود بغایت خوشبوی برخلاف کافور میت و آنرا خورند. || چینه دان مرغان را نیز گویند. || نوعی از چوب بید باشد که دسته ٔ
جودانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. چینه‌دان پرنده.۲. لکه‌ای سیاه در دندان اسب و الاغ که براساس میزان ساییده شدن آن می‌توان سن جانور را تخمین زد.
جودانفرهنگ انتشارات معین(جَ یا جُ) (اِمر) 1 - نوعی کافور به غایت خوشبو که آن را خورند؛ مق . کافور میت . 2 - نوعی از چوب بید که از آن دستة بیل سازند، جودانک . 3 - سیاهی ای شبیه به دانة
جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) قسمی مروارید که عرب آنراشعیری نامد مستدق الطرفین . (الجماهر بیرونی ص 125).
جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) نوعی از کافور است . || جنسی از انار. || چینه دان مرغ . || سیاهی میان دندان ستور. (برهان ). رجوع به جودان شود.
جودانهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) درختی شبیه درخت بیدمشک که چوب محکم و سخت و شاخه‌های صاف و راست دارد و از شاخه‌هایش دستۀ بیل و کلنگ درست می‌کنند.۲. نوعی بافت کاموا.۳. [قدیمی] نو
جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) نوعی از کافور است . || جنسی از انار. || چینه دان مرغ . || سیاهی میان دندان ستور. (برهان ). رجوع به جودان شود.
جودانهلغتنامه دهخداجودانه . [ ج َ / جُو ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) قسمی مروارید که عرب آنراشعیری نامد مستدق الطرفین . (الجماهر بیرونی ص 125).
کافور جودانهلغتنامه دهخداکافور جودانه . [ رِ ج َ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی کافور است بغایت خوشبوی ، بوئیدن آن درد سر را نافع باشد و خوردن آن قطع شهوت جماع کند. (جهانگیری
ابومالکلغتنامه دهخداابومالک . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) عبداﷲبن اسماعیل الجودانی الجهضمی . محدث است و از موسی بن علی روایت کند.