جوادینلغتنامه دهخداجوادین . [ ج َ دَ ] (اِخ ) لقب امام موسی الکاظم و امام محمد تقی است که در کاظمین در جوار هم مدفونند. رجوع به جواد و کاظم در این لغت نامه و رجوع به تاریخ کاظمین
جرادینلغتنامه دهخداجرادین . [ ج َ ] (ع اِ) ج ِ جُردان به معنی نره ٔ ستور. (از منتهی الارب ). رجوع به جردان شود.
جوادیهلغتنامه دهخداجوادیه . [ ج َ دی ی ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش شمیران شهرستان تهران در کنار راه شوسه ٔ تهران - دماوند. رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 شود.
جوادیهلغتنامه دهخداجوادیه . [ ج َ ی َ ] (اِخ ) دهی از دهستان بالارخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه . آب آن از قنات و محصول آن غلات ، بنشن ، چغندرقند، میوه جات و شغل اهالی زراعت و گل
کاظمینلغتنامه دهخداکاظمین . [ ظِ م َ ] (اِخ ) امام موسی (ع ) و امام محمد تقی (ع ). (فرهنگ نظام ذیل لغت کاظم ). در ائمه ٔ اثنی عشریه لقب جوادین است چون لقب هر دو امام کاظم است .
جرادینلغتنامه دهخداجرادین . [ ج َ ] (ع اِ) ج ِ جُردان به معنی نره ٔ ستور. (از منتهی الارب ). رجوع به جردان شود.
جوادیهلغتنامه دهخداجوادیه . [ ج َ دی ی ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش شمیران شهرستان تهران در کنار راه شوسه ٔ تهران - دماوند. رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 شود.