جهوللغتنامه دهخداجهول . [ ج َ ] (ع ص ) نادان . (مهذب الاسماء). بسیار نادان . ج ، جُهْل ، جُهُل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : انا عرضنا الامانة علی السموات والارض والجبال فاب
جهولیةلغتنامه دهخداجهولیة. [ ج ُ لی ی َ ] (ع مص ) مصدر جهل است چون طفولیة. (ذیل اقرب الموارد از تاج العروس ).
جبوللغتنامه دهخداجبول . [ ج َب ْ بو ] (اِخ ) دهی است نزدیک حلب . (منتهی الارب ). قریه ٔ بزرگی است در نزدیکی ملاحه ٔ حلب و نهر بطنان در جبول جاری میشود و آن را نهرالذهب گویند، که
جهولیةلغتنامه دهخداجهولیة. [ ج ُ لی ی َ ] (ع مص ) مصدر جهل است چون طفولیة. (ذیل اقرب الموارد از تاج العروس ).
اژکانلغتنامه دهخدااژکان . [ اَ ] (ص ) ازکان . اژگان . مردم کاهل و باطل و مهمل و بیکار. مردم بیکار و جهول و کاهل و باطل . (مؤید الفضلاء). اژگهان . ازگهن . (جهانگیری ). جمند. (جها
