جهلاءلغتنامه دهخداجهلاء. [ ج َ ] (ع ص ) برای تأکید جاهلیت آید، گویند: جاهلیة جهلاء. (منتهی الارب ).
جهلاءلغتنامه دهخداجهلاء. [ ج ُ هََ ] (ع ص ، اِ) ج ِجاهل . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) : بل کشاورز خدایست و در اوکشت حکیمان وَاندر او این جهلاشان مثلاً چون خس و خارند. ناصرخس
جحلاءلغتنامه دهخداجحلاء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ٔ بزرگ . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
جدلاءلغتنامه دهخداجدلاء. [ ج َ ] (اِخ ) سگ ماده ای است . (شرح قاموس ). نام ماده سگی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
جزلاءلغتنامه دهخداجزلاء. [ ج َ ] (ع ص ) مؤنث اَجْزَل ، بمعنی شتری که دوشش ریش بود. (از منتهی الارب ). و رجوع به اجزل شود. || تأنیث جَزْل ، بمعنی جوانمرد بسیاردهش و خردمند محکم
جظلاءلغتنامه دهخداجظلاء. [ ج َ ] (ع ص ) ماده شتر کلانسال نرم دست (ناتوان ). || ماده شتری که نتواند خوراک را بر یک حالت بجود. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
جلاءلغتنامه دهخداجلاء. [ ج ِ ] (ع مص ) عرض کردن عروس را به شوهر. (از اقرب الموارد). عروس جلوه کردن .(تاج المصادر بیهقی ).رجوع به جلوة و جلوه کردن شود. || اندوه وابردن . (تاج الم
لهبلغتنامه دهخدالهب . [ ل َ هََ ] (اِخ ) ابن الخندق ... قال ابوموسی فی الذیل ذکره عبدان المروزی و اخرج من طریق العوام بن حوشب عن لهب بن الخندق رجل منهم و کان جاهلیا قال عوف بن
جاهللغتنامه دهخداجاهل . [ هَِ ] (ع ص ) نادان . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) (دهار). احمق . کانا. مقابل عالم . نابخرد. مِجْع. (منتهی الارب ). ج ، جُهْل . جُهُل . جُهَ
جاهلیتلغتنامه دهخداجاهلیت . [ هَِ لی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِ مص ) حالت نادانی . (اقرب الموارد) : یظنون باللّه غیرالحق ظن الجاهلیة یقولون هل لنا من الامر من شی ٔ. (قرآن کریم 154/3).ا
جدلاءلغتنامه دهخداجدلاء. [ ج َ ] (اِخ ) سگ ماده ای است . (شرح قاموس ). نام ماده سگی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).