خودافروزلغتنامه دهخداخودافروز. [ خوَدْ/ خُدْ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده ٔ خود. آتش زننده ٔ خود. آنکه خود را به آتش زند تا دیگران را روشن کند.- شمع خودافروز ؛ شمعی که خود را می افروزد
برهانلغتنامه دهخدابرهان . [ ب ُ ] (ع اِ) حجت و بیان واضح . (منتهی الارب ). حجت روشن . (دهار). حجت . (اقرب الموارد). دلیل قاطع، و فرق در میان برهان و دلیل آنست که دلیل عام است و ب
شکست 3refractionواژه‌های مصوب فرهنگستانتغییر جهت انتشار موج هنگامی که از محیطی به محیط دیگر با سرعت انتشار متفاوت حرکت می‌کند
