جهان دیدهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهکسی که به دلیل عمر طولانی یا سفر بسیار و دیدن شهرهای زیاد تجربه اندوخته است؛ جهاندیده.
جهاندیدهلغتنامه دهخداجهاندیده . [ ج َ دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه بسیار در اقطار عالم سفر کرده . سیاحت کننده و جهانگرد. مسافر. (برهان ). سیاح . (انجمن آرای ناصری ). || مجرب .آزموده
جان دادهلغتنامه دهخداجان داده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مرده . جان سپرده . کسی که جانش از تن بیرون رفته است : بیهشی خسته دید افتاده چون کسی زخم خورده جان داده . نظامی .ماند بیخود د
جهان آزمایلغتنامه دهخداجهان آزمای . [ ج َ زْ / زِ ] (نف مرکب ) آزماینده ٔ جهان . تجربه گیرنده از جهان . مجرب . جهان دیده . کارآزموده : از او کارگرتر جهان آزمای ندیده ست بیننده ٔ جانگز
جهانلغتنامه دهخداجهان . [ ج َ ] (اِ) عالم از زمین و کرات آسمانی . دنیا. گیتی . گیهان . عالم ظاهر. (برهان ) : بت پرستی گرفته ام همه عمراین جهان چون بت است و ما شمنیم . رودکی .خدا
نشیب و فراز دیدهلغتنامه دهخدانشیب و فراز دیده . [ ن ِ / ن َ ب ُ ف َ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مجرب . که سخت و سست و پست و بلند جهان دیده است . سرد و گرم چشیده . تجربت اندوخته .
رنج بردهلغتنامه دهخدارنج برده . [ رَ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مشقت و محنت دیده . زحمت کشیده . صدمه و آسیب دیده . سختی و تعب آزموده : چنین گفت رستم که ای مهتران جهان دیده و رنج برد