جنادرةلغتنامه دهخداجنادرة. [ ج َ دِ رَ ] (ع اِ) ج ِ جندار. (فرهنگ فارسی معین ). ج ِ جاندار. (یادداشت مؤلف ). رجوع به جندار شود.
جعادرةلغتنامه دهخداجعادرة. [ ج َ دِ رَ ] (اِخ ) قبیله ای است از اوس از اولاد مرةبن مالک . (منتهی الارب ).
جنادفةلغتنامه دهخداجنادفة. [ ج ُ دِ ف َ ] (ع ص ) مؤنث جنادف . فربه و قوی ، گویند: ناقة جنادفة و نیز امةٌ جنادفة. (منتهی الارب ).
جنادةلغتنامه دهخداجنادة. [ ج ُ دَ] (اِخ ) ابن محمدبن حسین هروی ، مکنی به ابواسامة، لغوی نحوی . از بزرگان دانشمندان و لغت دانان است . وی علم خود از ابومنصور ازهری فراگرفت و از ابو
جندارفرهنگ انتشارات معین(جِ) [ معر. ] (اِ.) سربازی که مأمور حفاظت فرمانده قشون حاکم و جزو آنان است ، نگهبان . ج . جنادره .
جندارلغتنامه دهخداجندار. [ ج ِ ] (معرب ، اِ) معرب جاندار. سربازی که مأمور حفاظت فرمانده قشون ، حاکم و جز آنان است . نگهبان . ج ، جنادره . (فرهنگ فارسی معین ).