جلمةلغتنامه دهخداجلمة. [ ج َ / ج ُم َ ] (ع اِ) همه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ): اخذت الشی ٔ بجلْمَتِه ؛ ای باجمعه . (اقرب الموارد).
جلمةلغتنامه دهخداجلمة. [ ج َ ل َ م َ ] (ع اِ) گوسفند مسلوخ بلا حشو و قوائم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || همه . (منتهی الارب ). جمیع چیزی . (از اقرب الموارد).
جامه ٔ آخرتلغتنامه دهخداجامه ٔ آخرت . [ م َ / م ِ ی ِ خ ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کفن . (ناظم الاطباء). کنایه از کفن .
جلمةلغتنامه دهخداجلمة. [ ج َ / ج ُم َ ] (ع اِ) همه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ): اخذت الشی ٔ بجلْمَتِه ؛ ای باجمعه . (اقرب الموارد).
جلمةلغتنامه دهخداجلمة. [ ج َ ل َ م َ ] (ع اِ) گوسفند مسلوخ بلا حشو و قوائم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || همه . (منتهی الارب ). جمیع چیزی . (از اقرب الموارد).
اژغلغتنامه دهخدااژغ . [ اَ ] (اِ) شاخه هائی را گویند که از درخت بریده باشند و بعربی جلمه خوانند. (برهان قاطع). آژغ . (فرهنگ ناصری ). ازغ . ازگ . ستاک . و رجوع به ازگ شود. || شو
دیاس کلیلغتنامه دهخدادیاس کلی . [ ] (اِخ ) قلعه ای به آسیای صغیر و آن سابقاً از جلمه شهرهای بی تی نیه ٔ قدیم (در ترکیه آسیای صغیر) بوده است که در تاریخ ایران مکرر ذکری از آنان بمیان
ازغلغتنامه دهخداازغ . [ اَ] (اِ) آنچه از شاخهای درخت ببرند و پیرایش دهند. (برهان ). آنچه ببرند از شاخه های درخت انگور. (مجمع الفرس سروری ). جُلمه . (برهان ) (مجمع الفرس ). شاخه
