جلللغتنامه دهخداجلل . [ ج َ ل َ ] (ع ص ، اِ) کاربزرگ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : و لئن عفوت لاعفون جللاو لئن سطوت ُ لموهن عظمی . ؟ (از اقرب الموارد). || کار آسان و این
جلللغتنامه دهخداجلل . [ ج ُ ل َ ] (ع اِ) ج ِ جُلَّة بمعنی زنبیل بزرگ برای خرما. (از اقرب الموارد). رجوع به جُلَّة شود. || ج ِ جُلّی ̍. (اقرب الموارد). رجوع به جلی شود.
جللتالغتنامه دهخداجللتا. [ ج َ ل ُ ] (اِخ ) دهی است بنواحی نهروان . (ازمعجم البلدان ) (منتهی الارب ).
جللتانیلغتنامه دهخداجللتانی . [ ج َ ل ُ نی ی ] (اِخ ) محسن بن علی بن شهفیروز مکنی به ابوطالب از فقیهان شافعی است . وی از قاضی ابوالفرج معافابن زکریا جریری و ابوطاهر مخلص روایت کند.
جللتالغتنامه دهخداجللتا. [ ج َ ل ُ ] (اِخ ) دهی است بنواحی نهروان . (ازمعجم البلدان ) (منتهی الارب ).
جللتانیلغتنامه دهخداجللتانی . [ ج َ ل ُ نی ی ] (اِخ ) محسن بن علی بن شهفیروز مکنی به ابوطالب از فقیهان شافعی است . وی از قاضی ابوالفرج معافابن زکریا جریری و ابوطاهر مخلص روایت کند.
جلیلغتنامه دهخداجلی . [ ج ُل ْ لا ] (ع ص ) کار بزرگ . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). ج ، جُلَل . (منتهی الارب ). || تأنیث اَجَل . (اقرب الموارد). ج ، جُلَل . (اقرب الموارد)
اثلةلغتنامه دهخدااثلة. [ اَ ل َ ] (اِخ ) موضعی است قرب مدینه در شعر قیس بن الخطیم :واﷲ ذی المسجد الحرام و ماجُلِّل َ من یمنة لها خُنُف اِنّی لاهواک غیر ذی کذب قد شَف ّ منّی الاح