جلفةلغتنامه دهخداجلفة. [ ج َ ف َ ] (ع اِ) از مبداءتراش تا زبان قلم . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).از مبداء تراش قلم تا زبانه ٔ آن . (ناظم الاطباء). رجوع به جِلفَة شود. || دا
جلفةلغتنامه دهخداجلفة. [ ج َ ل َ ف َ ] (ع ص ) بزهایی که مویش کوتاه و بی نفع باشد. (منتهی الارب ). بزی که مویش کوتاه و بی نفع باشد. (ناظم الاطباء).
جلفةلغتنامه دهخداجلفة. [ ج ُ ف َ ] (ع اِ) پاره ٔ خراشیده از پوست . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
جلفةلغتنامه دهخداجلفة. [ ج ِ ف َ ] (ع اِ) نان پاره ای خشک بی نانخورش . (منتهی الارب ). || پاره ای از هر چیزی .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || از مبداءتراش تا زبان قلم و باین م
جالفةلغتنامه دهخداجالفة. [ ل ِ ف َ ] (ع ص ) تأنیث جالف . سرشکستگی که پوست و گوشت سر رفته باشد. (از منتهی الارب )(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). آن جراحت که گوشت و پوست ببرد. (مهذ
تراشش قلملغتنامه دهخداتراشش قلم . [ ت َ ش ِ ش ِ ق َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) میدان قلم . جِلْفه .
اسبگویش بختیاریاسب. تقسیمبندى اسبها از نظر رنگ: asb-e ablaq :اسب دو رنگ. korand:اسب قرمز کمرنگ. ~ komit:اسب پیشانى سفید قرمز تیره. ~ kahar:اسب سیاه. ~ nila:ا
خراشیدهلغتنامه دهخداخراشیده . [ خ َ دَ / دِ ] (ن مف ) شخوده . (یادداشت بخط مؤلف ). خشوده . (صحاح الفرس ). آنچه خراش برداشته . خراش خورده : ز بس که کآورد درد چشمش به افغان گلوی خرا
شکافلغتنامه دهخداشکاف . [ ش ِ / ش َ ] (اِ) چاک و رخنه و شق و ترک و درز و شکافتگی و گسستگی و دریدگی . (از ناظم الاطباء). رخنه و چاک . (برهان ). خرّ. عَق ّ. فُجّة. (منتهی الارب ).
داغلغتنامه دهخداداغ . (ص ، اِ) نشان . (برهان ). علامت و نشان چیزی . سمة. (منتهی الارب ) (دهار). وسم . کدمة. دماع . (منتهی الارب ). نشان چیزی بر چیزی . چنانکه در حوض یا آب انبار