جفتلغتنامه دهخداجفت . [ ج ُ ] (ص ، اِ) زوج . مقابل فرد. (برهان ). ضد طاق . (انجمن آرا). هر عددی که نصف صحیح دارد مثل دو و چهار و شش و مقابل آن تا و طاق است مثل یک و سه و پنج .
ردۀ مرتبطcommunicating classواژههای مصوب فرهنگستاندر زنجیر مارکوف، مجموعهای از حالتها که در آنها هر جفت مرتبط باشند