جفاپیشهلغتنامه دهخداجفاپیشه . [ ج َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) جافی . که جفا پیشه دارد. که کار او جفاست . جفاکار.ظالم و ستمکار. (برهان ). ستمگر. (ناظم الاطباء). آن که پیشه ٔ او ظلم و ست
جفاپیشگیلغتنامه دهخداجفاپیشگی . [ ج َ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) کار جفاپیشه . عمل جفاپیشه . عمل جفاکار. جفاکاری . جفاپیشه بودن . ستم و ظلم را پیشه ٔ خود ساختن . رجوع به جفاپیشه و ظلم
جفایهلغتنامه دهخداجفایه . [ ج ُ ی َ] (ع اِ) کشتی خالی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). مقابل غامد و آمد و غامدة و آمدة. (اقرب الموارد).
جفادیدهلغتنامه دهخداجفادیده . [ ج َ دِ ] (ن مف مرکب ) ستم کشیده . ظلم دیده . که از کسی جفا و ستم بر او رسیده باشد.
جان آزارلغتنامه دهخداجان آزار. (نف مرکب ) جفاپیشه . ظالم . (ناظم الاطباء). آزاردهنده ٔ جان . جان آزارنده .