۲۵ فرهنگ

---

جست‌وجوی دقیق

جعشم

لغت‌نامه دهخدا

جعشم . [ ج َ / ج ُ ش َ ] (ع ص ) مرد کوتاه سطبر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). کوتاه بدن . (مهذب الاسماء). || مرد دراز فربه . از لغات اضداد است . (منتهی الارب ). جعشوش .

جعشم

لغت‌نامه دهخدا

جعشم . [ ج َ ش َ ] (اِخ ) ابن خلیبةبن جعشم صدفی صحابی بود و غزوه ٔ حدیبیه و فتح مصر را دید و در این خبر اختلافست . بلاذری از ابن الکلبی نقل کرده که جعاشمه تیره یی بوده اند از حضرموت . (تاج العروس ) (منتهی الارب ).

جعشم

لغت‌نامه دهخدا

جعشم . [ ج َ ش َ ] (ع اِ) میانه . میان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).

جعشم

لغت‌نامه دهخدا

جعشم . [ ج َش َ ] (اِخ ) سراقةبن مالک مکنی به ابوسفیان المدلجی .صحابی بود و پس از طائف اسلام آورد. (تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌آوا

جحشم

لغت‌نامه دهخدا

جحشم . [ ج َ ش َ ] (ع ص ، اِ) شتر تهیگاه برآمده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). البعیر المنتفح الجنبین . (ذیل اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

ابوسفیان

لغت‌نامه دهخدا

ابوسفیان . [اَ س ُف ْ ] (اِخ ) سراقةبن مالک بن جعشم . صحابی است .

جعشوش

لغت‌نامه دهخدا

جعشوش . [ ج ُ ] (ع ص ) مرد دراز. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). مرد خرد و باریک . (مهذب الاسماء). || مرد کوتاه . جعشم . از لغات اضداد است . (منتهی الارب ). || پست و فرومایه . (اقرب الموارد). || زشت روی حقیرجثه . (منتهی الارب ). ج ، جعاشیش . و نیز رجوع به جعسوس شود.

سراقة

لغت‌نامه دهخدا

سراقة. [ س ُ ق َ ] (اِخ ) ابن مالک بن جعشم المدلجی ، مکنی به ابوسفیان . صحابی است و او راست شعری و در صحیحین 19 حدیث به او نسبت داده اند. وفات او بسال 24هَ . ق . است . (اعلام زرکلی ج <span class="hl" dir="ltr

میانه

لغت‌نامه دهخدا

میانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ، ق ) وسط. (ترجمان القرآن جرجانی ). به معنی وسط و میان است . (انجمن آرا) (آنندراج ). جعشم . (منتهی الارب ). بین . میان . وسط هرچیز. میان چیزی . قسمت وسطی آن چیز. (از یادداشت مؤلف ). وسط (در مکان ). وسط جایی .میان . آ