جعافرةلغتنامه دهخداجعافرة. [ ج َ ف ِ رَ ] (اِخ ) قبیله ای از تازیان که جعفربن کلاب پدر آنان است . (ناظم الاطباء).
جعافرهلغتنامه دهخداجعافره . [ ج َ ف ِ رَ ] (اِخ ) حمدانی گوید:در سرزمین مصر گروهی از فرزندان جعفر صادق از اولاد حسین بن علی (ع ) [ هستند ] . (صبح الاعشی ج 1 ص 359).
جعادرةلغتنامه دهخداجعادرة. [ ج َ دِ رَ ] (اِخ ) قبیله ای است از اوس از اولاد مرةبن مالک . (منتهی الارب ).
جابرةلغتنامه دهخداجابرة. [ ب ِ رَ ] (اِخ ) نام مدینه ٔ منوره است . (منتهی الارب ). رجوع به مدینه شود.
جابرةلغتنامه دهخداجابرة. [ ب ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث جابر. || ظالمانه ، ستمگرانه ، جابرانه : امور دواوین و قوانین در سلک نظام آوردو رسوم جابره برانداخت . (ترجمه تاریخ یمینی ص 42).
جعافرهلغتنامه دهخداجعافره . [ ج َ ف ِ رَ ] (اِخ ) حمدانی گوید:در سرزمین مصر گروهی از فرزندان جعفر صادق از اولاد حسین بن علی (ع ) [ هستند ] . (صبح الاعشی ج 1 ص 359).
جعفرلغتنامه دهخداجعفر. [ ج َ ف َ ] (اِخ ) ابن کلاب . پدرقبیله ای است از بنی عامر که آنان را جعافره گویند.
جعادرةلغتنامه دهخداجعادرة. [ ج َ دِ رَ ] (اِخ ) قبیله ای است از اوس از اولاد مرةبن مالک . (منتهی الارب ).
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن علی بن ابی جعفر محمدبن ابی صالح بیهقی مقری لغوی . مکنی به ابوجعفر، معروف به بوجعفرک با کاف تصیغر فارسی . امام ابوالمظفر عبدالرحیم بن
