جزعةلغتنامه دهخداجزعة. [ ج َ ع َ ] (ع اِ) مهره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). یکی از مهره ٔ یمانی . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). جِزعَة. (منتهی الارب ) (متن ال
جزعةلغتنامه دهخداجزعة. [ ج ِ ع َ ] (ع اِ) مهره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). یکی از مهره ٔ یمانی . (از متن اللغة) جَزْعة. (متن اللغة) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)
جزعةلغتنامه دهخداجزعة. [ ج ُ ع َ ] (ع اِ) اندک از مال . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از محیط المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ). جِزعَة. و رجوع به این کلمه شود. || اندکی از
جذاةلغتنامه دهخداجذاة. [ ج َ ] (اِخ )لغتی است در جداة بدال مهمله و آن نام موضعی است دربلاد غطفان . (از معجم البلدان ). رجوع به جداة شود.
جذاةلغتنامه دهخداجذاة. [ ج َ ] (ع اِ) بیخ درخت بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ریشه های درخت بزرگ . (از اقرب الموارد). ج ، جِذاء. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || پاره ٔ
جذعةلغتنامه دهخداجذعة. [ ج َ ذَ ع َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث جَذَع . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). اشتر چهارساله ٔ ماده . (مهذب الاسماء، نسخه ٔ خطی ). بچه ٔ گوسفند و شت
جزعةالسکینلغتنامه دهخداجزعةالسکین . [ ج ُ ع َ تُس ْ س ِک ْ کی ] (ع اِ مرکب ) دسته ٔ کارد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). لغتی است در جُزْاءَة بمعنی دسته ٔ کارد و درفش و مانند آن . (از
جازعةلغتنامه دهخداجازعة. [ زِ ع َ ] (ع ص ) تأنیث جازع . زن زاری کننده و ناشکیبا. || (اِ) چوب وادیج که بر آن شاخهای انگور اندازند. || هر چوب که میان دو چیز در پهنا نهاده بر آن چی
جمعهگویش اصفهانی تکیه ای: ǰomɂa طاری: ǰumɂa طامه ای: ǰumɂa طرقی: ǰumɂa کشه ای: ǰumɂa نطنزی: ǰomɂa / âyna
جزعةالسکینلغتنامه دهخداجزعةالسکین . [ ج ُ ع َ تُس ْ س ِک ْ کی ] (ع اِ مرکب ) دسته ٔ کارد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). لغتی است در جُزْاءَة بمعنی دسته ٔ کارد و درفش و مانند آن . (از
تبیعلغتنامه دهخداتبیع. [ ت َ ] (ع اِ) گوساله را گویند. مؤنث : تبیعه چنانکه در صراح مذکور است و در جامع الرموز در کتاب زکوة گوید: تبیع نرینه بچه ٔ گاو باشد در سن یک سالگی و تبیع
غالبلغتنامه دهخداغالب . [ ل ِ ] (اِخ ) حمادبن زید، از او مطلبی نقل می کند به این نحو: سأل ابن سیرین عن هشام بن حسان ،قال : توفی البارحة، اما شعرت ؟ فجزع و استرجع، فلما رأی ابن
جزیعةلغتنامه دهخداجزیعة. [ ج ُ زَ ع َ ] (ع اِ مصغر)همان جَزیعَة بمعنی رمه ٔ گوسپند است . (منتهی الارب ).مصغراً، رمه ٔ گوسپند. (آنندراج ). رجوع به جَزیعَة شود. مصغر جِزْعَة بمعنی
اطرقالغتنامه دهخدااطرقا. [ اَ رِ ] (اِخ ) (بصیغه ٔ امر مثنی ) نام شهریست . (از اقرب الموارد). علی تثنیةالامر، شهریست . و منه المثل : علی اطرقا بالیات الخیام . (منتهی الارب ). نام
