جزبلغتنامه دهخداجزب . [ ج ِ ] (ع اِ) بهره . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بهره و نصیب . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بهره و لغتی است در جِزْم . ج ، اَجْزاب . (از متن اللغة).
جزبلغتنامه دهخداجزب . [ ج ُ ] (ع اِ) بندگان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). یقال : له جزب کثیر؛ ای عبید. و این کلمه اسم جمع است
جذبلغتنامه دهخداجذب . [ ] (اِخ ) شهرکی است بشام ، خرم و آبادان وخرد و با کشت بسیار و آبهای روان . (حدود العالم ).
جزبلاله ٔ طفل بلند شدنلغتنامه دهخداجزبلاله ٔ طفل بلند شدن . [ ج ِ ب َ ل َ / ل ِ ی ِ طِ ب ُ ل َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، ناگاهان فریاد طفل برآمدن هنگام زخمی سخت مولم و گزیدگی جانوری چون
جزبزلغتنامه دهخداجزبز. [ ج ِ ب ِ ] (اِ صوت ) صدای جوشیدن قلیه بهنگامی که دیگ بر آتش باشد. جِزجِز : قلقل قرابه و چیچاب بوس جزبز قلیه فش شلواربند.سعدی .
جزبارانیلغتنامه دهخداجزبارانی . [ ج ِ ] (اِخ ) ابوبکر (محدث ) از بزرگان جزباران بود که قریه ای است به نیشابور. (از معجم البلدان ).