جزء لایتجزیلغتنامه دهخداجزء لایتجزی . [ ج ُ ءِ ی َ ت َ ج َزْ زا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ذرّه . جوهر فرد. اتم . و در اصطلاح فیزیک کوچکترین قسمت جسم که بتواند در ترکیب آن با اجزای دیگر
جزء الذی لایتجزیلغتنامه دهخداجزء الذی لایتجزی . [ ج ُ ئُل ْ ل َ لا ی َ ت َ ج َزْ زا ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) در اصطلاح جوهری است دارای وضع که در هیچیک از خارج و وهم و فرض و عقل قسمت پذیر نی
جزءلغتنامه دهخداجزء. [ ج ُزْءْ ] (اِخ ) سدوسی . همان جرول سدوسی است . رجوع به جرول و الاصابة فی تمییزالصحابة شود.
لایتجزاءلغتنامه دهخدالایتجزاء. [ ی َ ت َ ج َزْ زَءْ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یتجزاء) جدانشدنی . غیر قابل قسمت . که جزء جزء نشود. که بخشیدنی نباشد. که تقسیم نشود. که بخش نشود : بسان ن
جزء الذی لایتجزیلغتنامه دهخداجزء الذی لایتجزی . [ ج ُ ئُل ْ ل َ لا ی َ ت َ ج َزْ زا ] (ع اِ مرکب ) (الَ ...) در اصطلاح جوهری است دارای وضع که در هیچیک از خارج و وهم و فرض و عقل قسمت پذیر نی
جزو لایتجزیلغتنامه دهخداجزو لایتجزی . [ ج ُزْ وِ ی َ ت َ ج َزْ زا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چیزیست که از کمال خردی و باریکی قابل آن نباشد که آنرا دو جا یا سه جا تقسیم توان کرد و متکلمی
جزءلغتنامه دهخداجزء. [ ج ُزْءْ ] (ع اِ) پاره و بخش . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از کشاف اصطلاحات الفنون ). پاره . (ترجمان القرآن عادل بن علی ). چیزیست که کل متقوم است یعنی بعض