جذللغتنامه دهخداجذل . [ ج َ ذَ ] (ع مص ) شادمان شدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). شادی . شادمانی . (یادداشت مؤلف ) : هر چند بر جذل صنما دست دست تست با من
جذللغتنامه دهخداجذل . [ ج َ ذِ ] (ع ص )شادمان . (از منتهی الارب ) (شرح قاموس ). خوشحال و شادمان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شاد. (یادداشت مؤلف ). ج ، جُذلان . (منتهی ا
جذللغتنامه دهخداجذل . [ ج ِ ] (ع اِ) بیخ درخت و تنه ٔ آن بی شاخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تنه و بیخ درخت و غیر اوست بعد از رفتن شاخها. (از اقرب الموارد). بیخ و تنه ٔ درخ
جزللغتنامه دهخداجزل . [ ج َ ] (اِخ ) موضعی است به نزدیک مکه . عمربن ابی ربیعه گوید : و لقد قلت لیلة الجزل لمااخضلت ریطتی علی َّ السماءلیت شعری و هل یردن لیت هل لهذا عند الرباب
جزللغتنامه دهخداجزل . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) هیزم خشک و سطبر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات ). هیزم خشک ستبر. (ناظم الاطباء). هیزم خشک یا هیزم ستبر و بزرگ . (از تاج العروس
جزللغتنامه دهخداجزل . [ ج َ زَ ] (ع اِ) ریش کوهان شتر که از پالان بهم رسد. (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ریش پشت و کوهان شتر که استخوان آن برآید و مو
جزللغتنامه دهخداجزل . [ ج َ زَ ] (ع مص ) ریش گردیدن دوش شتر تا اینکه استخوانش برآید و جای آن هموار گردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ریش گردیدن سر دوش ستور. (از متن اللغة).
جذل کردنلغتنامه دهخداجذل کردن . [ ج َ ذَک َ دَ ] (مص مرکب ) شادمانی کردن . شادی : در دل تراهواست که با من جدل کنی در دل مرا مراد که با تو جذل کنم . سوزنی .رجوع به جذل شود.
جذل الطمعانلغتنامه دهخداجذل الطمعان . [ ج ِ لُطْ طِ ] (اِخ ) لقب علقمةبن فراس که از مشاهیر عرب است . (شرح قاموس ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ابیات زیر از اوست :جاءَت
جذلانلغتنامه دهخداجذلان . [ ج َ ] (ع ص ) شادمان . (از منتهی الارب ) (از شرح قاموس ). شادان و خوش . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). شادمان و خوشحال . (ناظم الاطباء). شادان . (مهذب الاس
جذلةلغتنامه دهخداجذلة. [ ج َ ذِ ل َ ] (ع ص ، اِ) انگور رسته و پیچیده شاخ . (آنندراج ). درخت رز رسته و پیچیده شاخ . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یعنی تاکی است که روییده و شا
جذل کردنلغتنامه دهخداجذل کردن . [ ج َ ذَک َ دَ ] (مص مرکب ) شادمانی کردن . شادی : در دل تراهواست که با من جدل کنی در دل مرا مراد که با تو جذل کنم . سوزنی .رجوع به جذل شود.
جذل الطمعانلغتنامه دهخداجذل الطمعان . [ ج ِ لُطْ طِ ] (اِخ ) لقب علقمةبن فراس که از مشاهیر عرب است . (شرح قاموس ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ابیات زیر از اوست :جاءَت