جخولغتنامه دهخداجخو. [ ] (اِ) خارپشت . داروا(؟). (فرهنگ اسدی ). رادرا. (حاشیه ٔ مؤلف بر فرهنگ اسدی ). تشی . مرنگو. بیهن . کوله . (فرهنگ اسدی ). || سکنه . (فرهنگ اسدی ).
جخولغتنامه دهخداجخو. [ ج َخ ْوْ ] (ع مص ) سرنگون کردن کوزه . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || خاک را با پا بباد دادن در راه رفتن . (از ذیل اقرب المو
جخواءلغتنامه دهخداجخواء. [ ج َخ ْ ] (ع ص ، اِ) زن لاغرران . (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط).
جخوذةلغتنامه دهخداجخوذة. [ ج َخ ْ وَ ذَ ] (ع مص ) دویدن . (منتهی الارب ) (از قطر المحیط). دو سریع. (ذیل اقرب الموارد).
جاودلغتنامه دهخداجاود. [وِ ] (ص ، اِ) مخفف جاوید است که بمعنی همیشه و دایم باشد. (برهان ). همیشه . همواره . دایم . باقی . پیوسته .(آنندراج ). جاوید. (ناظم الاطباء). جاودان . جاو
جخواءلغتنامه دهخداجخواء. [ ج َخ ْ ] (ع ص ، اِ) زن لاغرران . (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از قطر المحیط).
جخوذةلغتنامه دهخداجخوذة. [ ج َخ ْ وَ ذَ ] (ع مص ) دویدن . (منتهی الارب ) (از قطر المحیط). دو سریع. (ذیل اقرب الموارد).
اجخالغتنامه دهخدااجخا. [ اَ ] (ع ص ) نعت از جَخو، بمعنی فراخی پوست و استرخای آن . (منتهی الارب ). مؤنث : جَخواء.
مرنگولغتنامه دهخدامرنگو. [ م َ رَ ] (اِ) خارپشت بزرگ تیرانداز. (برهان ). راورا. ژاوژا. تشی . جخو. بیهن . کوله . سکنه . (لغت فرس اسدی ، ذیل کلمه ٔ سکنه ). شکنه . مزنگو. (برهان ) :
قعسریلغتنامه دهخداقعسری . [ ق ِ س َ ] (اِخ ) نام موضعی است ، و در شعر علقةبن جخوان عنبری از آن یاد شده است . (معجم البلدان ).
