جخلغتنامه دهخداجخ . [ ج َ ] (ص ) جنگجوی ستیزه کار را گویند. (برهان ).جنگجو. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). || (اِ) ستیزه . (انجمن آرای ناصری ). ستیز. (آنندراج ).- جخ جخی : فلا
جخلغتنامه دهخداجخ . [ ج َ ] (ع ص ) مانند بخ است وزناً و معناً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از شرح قاموس ). بمعنای بخ است که در مقام استحسان و خوش آیند گفته شود. (از قطر الم
جخلغتنامه دهخداجخ . [ ج َخ خ ] (ع ص ) گول . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بیخرد گول درشت . (از ذیل اقرب الموارد). جُخ . (از شرح قاموس ). || پرخور. (لسان از ذیل اقرب الموارد). بسی
جخواژهنامه آزادجَخ؛ اکنون. مثال: «جخ از مادر نزادم من» (شاملو). با وجود این-با این حال-تازه (قدیمی، تا دهۀ 1340؛ محاورۀ کوچه-بازاری تهران، اصفهان، کاشان و...) «فرض کنیم که!».
ژخلغتنامه دهخداژخ . [ ژَ ] (اِ) ناله ٔ زار و حزین . (لغت نامه ٔ اسدی ). آواز حزین و آهسته . زاری و ناله . (برهان ). || بانگ و آواز. (صحاح الفرس ). هیاهو. هیابانگ . هلالوش : بو
ژخفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبانگ؛ ناله؛ آواز حزین؛ نالۀ زار: ◻︎ بوی برانگیخت گل چو عنبر اشهب / بانگ برآورد مرغ با ژخ طنبور (منجیک: شاعران بی‌دیوان: ۲۲۹).
جخ جخلغتنامه دهخداجخ جخ . [ ج ِ ج ِ ] (ع اِ) حکایت صدای شکم . (از ذیل اقرب الموارد). حکایت صوت . (تاج ، از ذیل اقرب الموارد).
جخدللغتنامه دهخداجخدل . [ ج َ دَ ] (ع ص ، اِ) کودک گرداندام فربه . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جُخُندُل . (از قطر المحیط). جُخدُل . (از منتهی الارب
جخدللغتنامه دهخداجخدل . [ ج ُ دُ ] (ع ص ، اِ) جَخدَل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به آن کلمه شود.
جخدمةلغتنامه دهخداجخدمة. [ ج َ دَ م َ ] (ع اِمص ) سرعت در دویدن و کار و رفتار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتاب در دویدن و راه رفتن . (از ذیل اقرب الموارد) (قطر المحیط). || عمل .
جخ جخلغتنامه دهخداجخ جخ . [ ج ِ ج ِ ] (ع اِ) حکایت صدای شکم . (از ذیل اقرب الموارد). حکایت صوت . (تاج ، از ذیل اقرب الموارد).
جخجخةلغتنامه دهخداجخجخة. [ ج َ ج َ خ َ ] (ع مص ) بر زمین زدن کسی را. || بددلی کردن . || بانگ کردن . || پنهان نمودن مکنون دل خود را. || درآمدن در میانه ٔ چیزی . || گفتن جخ جخ . ||
جخشلغتنامه دهخداجخش . [ ج َ ] (اِ) علتی باشد که بر گردن مردم ختلان و فرغانه افتد مانند دبه و آن را هیچ درمان نباشد و درد نکند. (فرهنگ اسدی ). چیزی باشد چون بادنجانی بزرگ یا چون
جخدللغتنامه دهخداجخدل . [ ج َ دَ ] (ع ص ، اِ) کودک گرداندام فربه . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جُخُندُل . (از قطر المحیط). جُخدُل . (از منتهی الارب
جخدللغتنامه دهخداجخدل . [ ج ُ دُ ] (ع ص ، اِ) جَخدَل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به آن کلمه شود.