جحجحةلغتنامه دهخداجحجحة. [ ج َ ج َ ح َ ] (ع مص ) جهد تمام کردن و مبادرت کردن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).جحجحه ٔ مرد چیزی را؛ استقصای آن و مبادرت کردن بدان . (از اقرب الموارد)
جهجهةلغتنامه دهخداجهجهة. [ ج َ ج َ هََ ] (ع مص ) بانگ زدن بر دده و جز آن تا بازدارند آنرا. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). صیحه و فریاد زدن به حیوان درنده تا آنرا بازدارند: جهج
جحاجحةلغتنامه دهخداجحاجحة. [ ج َ ج ِ ح َ ] (ع ص ،اِ) ج ِ جَحجاج . (منتهی الارب ). رجوع به جحجاج شود.
جحجبةلغتنامه دهخداجحجبة. [ ج َ ج َ ب َ ] (ع مص ) هلاک کردن دشمن را. || تردد کردن در چیزی . || آمد و رفت نمودن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
جحجحلغتنامه دهخداجحجح . [ ج َ ج َ ] (ع ص ، اِ) کلمه ای است که بدان گوسپند را زجر کنند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جُحجُح .(منتهی الارب ) (اقرب ا
جحجحلغتنامه دهخداجحجح . [ ج ُ ج ُ ] (ع اِ) گوسپند نر بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || کلمه ای است که بدان گوسپند را زجر کنند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
جانحةلغتنامه دهخداجانحة. [ ن ِ ح َ ] (ع ص ) تأنیث جانح . || (اِ) یکی از استخوانهای پهلو نزدیک سینه ، و هی مایلی الصدر کالضلوع هی مایلی الظهر. ج ، جوانح . (منتهی الارب ). مفرد جو
جحاجحةلغتنامه دهخداجحاجحة. [ ج َ ج ِ ح َ ] (ع ص ،اِ) ج ِ جَحجاج . (منتهی الارب ). رجوع به جحجاج شود.
جحجبةلغتنامه دهخداجحجبة. [ ج َ ج َ ب َ ] (ع مص ) هلاک کردن دشمن را. || تردد کردن در چیزی . || آمد و رفت نمودن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
جحجحلغتنامه دهخداجحجح . [ ج َ ج َ ] (ع ص ، اِ) کلمه ای است که بدان گوسپند را زجر کنند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جُحجُح .(منتهی الارب ) (اقرب ا
جحجحلغتنامه دهخداجحجح . [ ج ُ ج ُ ] (ع اِ) گوسپند نر بزرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || کلمه ای است که بدان گوسپند را زجر کنند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد)
جحاجحلغتنامه دهخداجحاجح . [ ج َ ج ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ جحجاح وجَحجَح . (منتهی الارب ). رجوع به جحجاح و جحجح شود.
